Για τις τροποποιήσεις που αφορούν αιγιαλό και παραλίες μίλησε στην εκπομπή «Πρώτη ματιά στην ενημέρωση» στον Νίκο Σγουρό και τη Δέσποινα Κουτάντου η πρόεδρος του ΤΕΕ/ΤΑΚ Ειρήνη Βρέντζου.
«Αυτό το σχέδιο νόμου μας θυμίζει πάρα πολύ ένα σχέδιο που είχε έρθει και παλιότερα, είχαμε ασχοληθεί πάρα πολύ ως Τεχνικό Επιμελητήριο.
Δυστυχώς η πρώτη εκτίμηση είναι ότι όλες οι ρυθμίσεις είναι εις βάρος τόσο του κοινόχρηστου χαρακτήρα του αιγιαλού και της παραλίας που είναι θεσμοθετημένος από 1940 αλλά και των χρημάτων του δημοσίου με την έννοια ότι μειώνει και αξίες γης ως προς την ενοικίαση.
Η εκτίμηση που έχουμε όλοι μας ιδιαίτερα στην Κρήτη είναι ότι ο ελεύθερος χώρος μεταξύ γραμμής αιγιαλού και παραλίας είναι ελάχιστος, δεν υπάρχει αυτή τη στιγμή. Το πρόβλημα πραγματικά είναι τεράστιο, αν δούμε μέσα σε στις περιοχές Ελούντα, Μακρύς Γιαλός, είναι όλα χτισμένα στις γραμμές αιγιαλού και παραλίας στο μεγαλύτερο πλάτος τους υπάρχουν οικοδομές.
Αυτή τη στιγμή πάμε να μειώσουν ακόμα περισσότερο ένα χώρο που είναι ανάσα δίπλα στις παραλίες. Πολλές φορές δεν μπορούμε να εκτελέσουμε Δημόσια Έργα διότι δεν έχουμε δημόσια γη δίπλα στη θάλασσα. Όταν λέω έργα, εννοώ ύδρευση, αποχέτευση, αγωγούς που δεν μπορούμε να περάσουμε. Έχει πάρα πολλή μεγάλη αξία να αφήσουμε δημόσια γη, ένας λόγος παραπάνω για τις θάλασσες και την παράκτια ζώνη η οποία είναι πάρα πολύ επιβαρυμένη στην Κρήτη.
Έχουμε φαινόμενα διάβρωσης, έχουν μπαζωθεί πολλά σημεία οπότε αυτή τη στιγμή βάζοντας όλα αυτά τα μέτρα, είναι σίγουρα εις βάρος της ανάπτυξης. Αυτό που λένε ότι εντάσσονται σε Αναπτυξιακό Πλαίσιο με την έννοια ότι αυτά θα φέρουν Ανάπτυξη, έχει αποδειχτεί και σε χώρες της Ευρωπαϊκής Ένωσης, δεν είναι ανάπτυξη να μην έχουμε παραλία.
Πόσοι άνθρωποι δεν έρχονται πια διότι χτίστηκαν όλα μέχρι και τη θάλασσα. Πόσες ελεύθερες παραλίες έχουν μείνει;
Ειδικά εκεί στην περιοχή του Αγίου Νικολάου- Ελούντας υπάρχει πολύ μεγάλο πρόβλημα. Στο Μακρύ Γιαλό οι καφετέριες είναι μέσα στην άμμο. Με τα ακραία καιρικά φαινόμενα και την κλιματική αλλαγή έχουμε μία μείωση των παραλιών μας. Δεν μπορεί η λογική να είναι να πουλήσουμε τον αιγιαλό τον παλαιό, αν έχει διατηρηθεί ελεύθερος πρέπει να δούμε πως θα τον σχεδιάσουμε.
Σαν ΤΕΕ αυτό που είχαμε επισημάνει όταν είχε έρθει ένα τέτοιο παρόμοιο νομοσχέδιο το οποίο έχει αποσυρθεί κάτω από την αντίδραση του κόσμου, είναι ότι δεν μπορεί ο αιγιαλός και η παράκτια Ζώνη να αντιμετωπίζεται μόνο με χρήματα και αυτά κακώς εννοούμενα.
Και μόνο που ανήκουν στο Υπουργείο Οικονομικών, είναι δυνατόν να βάζουμε τον αιγιαλό να ανήκει σε ένα υπουργείο που κοιτάμε το χρήμα και θα εισπράξουμε, που αμφιβάλλουμε και αν θα εισπράξουμε.
Πρέπει να είναι ενταγμένο με σωστό σχεδιασμό στο Περιφερειακό Χωροταξικό, στο ΣΧΟΑΠ, στα ρυμοτομικά σχέδια και να τα εντάξουν μέσα στις πόλεις μας, στην καθημερινότητά μας, στον τρόπο ζωής.
Δεν είναι μόνο οικονομικής φύσης. Άμα καταστρέψουμε όλες τις παραλίες μας δεν θα έχουμε ανταλλάγματα οικονομικά, και δεν μπορεί να βάζουμε την ασφάλεια, όπως διάβασα στο σχέδιο, για λόγους ασφαλείας ξενοδοχειακών μονάδων να υπάρχει αποκλειστική παραχώρηση. Τι σημαίνει αυτό; Είναι θέματα που αφορούν πάρα πολύ το Τεχνικό Επιμελητήριο, αλλά αφορούν και την κοινωνία.
Μόλις βγει στη διαβούλευση θα το διαβάσουμε και θα πάρουμε αποφάσεις.
Αυτό που προκύπτει και από τον Γαργαδόρο και από το Μιραμπέλλο που είχαμε πρόσφατρα τη Μαρίνα, είναι ότι ενώ διαπιστώνουμε επιμέρους φαινόμενα διαβρωτικά, φαινόμενα που δημιουργούν προβλήματα και μάλιστα και ο Δήμος κάνει κάποιες συμβάσεις και η Περιφέρεια με το ΙΤΕ κάνουν κάποιες προσπάθειες να μελετήσουν τα πράγματα, γιατί έχουμε θέμα, όταν είναι να γίνουν είτε έργα, είτε μπαζώματα,είτε οτιδήποτε,ισχυριζόμαστε ότι δεν υπάρχει κανένα θέμα και ότι και να κάνουμε δεν θα υπάρχει κανένα πρόβλημα.
Είναι πάρα πολύ ευαίσθητο το παράκτιο περιβάλλον. Οι όποιες παρεμβάσεις, μπαζώματα και τα λοιπά δημιουργούν πάρα πολλά προβλήματα μη αναστρέψιμα τις περισσότερες φορές και πραγματικά πρέπει σαν κόρη οφθαλμού να φροντίσουμε, να διαφυλάξουμε τους ελεύθερους χώρους μας. Ότι έχει μείνει από ελεύθερο χώρο δίπλα στη θάλασσα και δεν έχει καταληφθεί και δεν έχει μπαζωθεί. Η τάση έπρεπε να είναι να κατεδαφίζουμε τα πάρα πολλά πρωτόκολλα που υπάρχουν αυτή τη στιγμή, με παράνομες εναποθέσεις, παράνομες κατασκευές και να δημιουργήσουμε μία ανάσα, όχι να σκεφτόμαστε ότι έχουμε εδώ ένα κομμάτι παλιό αιγιαλού και να πάμε να το πουλήσουμε στον ιδιώτη.
Δεν είναι στη σωστή κατεύθυνση αυτό, δεν έχει να κάνει καθόλου με το σχεδιασμό, έχουμε θέματα με ελεύθερους χώρους, με κοινόχρηστους χώρους και με ένα συνολικότερο, ευρύτερο σχεδιασμό, για το τι θέλουμε, που στοχεύουμε. Όλες τις παραλίες θέλουμε να τις κλείσουμε;
Προσπαθούμε πάρα πολύ, να βγούμε προς τα έξω και να ενημερώσουμε την κοινωνία» .
